Ambitie 2: Balans in de grote wateren en het landelijk gebied

Zeeland is een provincie met heel veel water. Dat water is vooral weids en open. Denk aan de Noordzeekust, de zeearmen, grote meren. Wat doen we met ons open water? Er is scheepvaart, een stroom van goederen wordt per schip vervoerd. Er wordt gevist en er worden schaaldieren gekweekt. De visserij is een belangrijke bedrijfstak in Zeeland en draagt bij aan de voedselproductie. De meeste grote wateren en de oevers daarvan zijn omgeven door het groen van dijken en natuurterreinen. Delen van oevers worden gebruikt voor recreatie. Overtollig regenwater uit de polders komt ook terecht in de grote wateren, al dan niet vervuild door de plek waar het gevallen is. Door het stijgen van de zeespiegel sijpelt er ook water onder de dijken door en treedt verzilting van de bodem op. Grote wateren en landelijke gebieden beïnvloeden elkaar voortdurend, ten goede en ten kwade. Het evenwicht is precair.

Een goede onderlinge afstemming van het landgebruik en de milieuruimte is essentieel om de beschikbare ruimte optimaal te benutten en de sociale, economische en ecologische ambities te realiseren. De landbouwsector is veruit de grootste grondgebruiker, is van groot belang voor de voedselproductie en beeldbepalend voor Zeeland. Alle bedrijfstakken en maatschappelijke functies moeten voldoende ruimte hebben om hun activiteiten uit te voeren, maar dit mag niet ten koste gaan van milieu-, bodem-, water-, natuur- en landschapskwaliteit. De ligging van Zeeland is uniek en allesbepalend voor het landschap en de wateren en daardoor ook voor de mensen die in het landelijk gebied leven en werken.

Landelijk gebied en de grote wateren zijn ‘een vat vol tegenstrijdigheden’. Tegengestelde belangen, inkomsten die soms ten koste gaan van de kwetsbaarheid. Verder behoren de grote wateren en landelijke gebieden tot de meest gewaardeerde onderdelen van het Zeeuwse landschap. Een simpel ja of nee op welke keuze dan ook voor deze gebieden, volstaat niet.

Van nu naar 2050

balans in de grote wateren en landelijk gebied

In 2050...

We gebruiken het land en water zonder schade aan te richten aan de natuurlijke kringloop van de leefomgeving.
We zorgen dat er in de natuur zoveel mogelijk soorten dieren en planten in onze provincie voorkomen.
Er moet ruimte zijn voor nieuwe bedrijven en ontwikkelingen die het milieu niet vervuilen.

Hoe zorgen we voor Balans in de grote wateren en het landelijk gebied in 2050?

In 2050 zijn de bodem, het grondwater en alles wat daar verder nog in te vinden is, bestand tegen een stootje en van hoge kwaliteit. Extreem weer geeft geen schade aan de bodem. De bodem bestaat uit meer stoffen en voedingsstoffen die goed zijn voor de structuur. In de bodem worden vanzelf broeikasgassen opgeslagen (CO2). Dat komt omdat er allerlei restjes van planten in de bodem zitten. De grond is daardoor ook luchtiger.

Planten, mensen en dieren worden nauwelijks meer bedreigd door slechte invloeden van het milieu. De landbouw en de natuur zijn beter met elkaar in evenwicht. De landbouwers houden bij hun productie veel rekening met de mensen die hun producten kopen. Ze maken voedsel waar vraag naar is. Er wordt ook steeds gezocht naar kansen om afval opnieuw te gebruiken of om het als mest in te zetten. De visserij werkt duurzaam en houdt rekening met de natuur. Samenwerking tussen de visserij en de natuur is daarbij belangrijk. De manier waarop natuurorganisaties en visserijbedrijven in Zeeland samenwerken vormt een voorbeeld voor de rest van Nederland. Het landelijk gebied en de grote wateren zijn in evenwicht gekomen. Door goed beheer kunnen ze tegen een stootje. In 2050 is het aantal soorten planten en dieren in de grote wateren, het landelijk gebied en de steden hersteld naar een gezonde situatie. De problemen met stikstof zijn voorbij. Het natuurnetwerk is af en het milieu is er in de hele provincie op vooruit gegaan. Het is heerlijk ontspannen en werken in het mooie, gezonde en waardevolle Zeeuwse landschap!