Jan en Ilse halen het beste in elkaar naar boven

Jan is dan al tientallen jaren in dienst bij Provincie Zeeland. Ilse was toen nog op inhuur basis bij de Provincie werkzaam. Binnen het team hadden ze elkaar snel gevonden en zonder het ooit echt te benoemen werden ze werkmaatjes van elkaar. Jan heef in de afgelopen periode zijn kennis en taken aan Ilse overgedragen zodat zij steeds meer taken van hem overnam. “Rond 2017 begon onze samenwerking. Het liep toen niet zo goed met het project Waterdunen. Er was min of meer een patstelling tussen de betrokken overheden en daardoor dreigde het project vast te lopen. De overheden waren het er niet over eens wie wat gin doen. Dat kwam omdat Waterdunen met financiële tegenvallers te maken had, dat lag politiek erg gevoelig en legde druk op de samenwerking tussen de betrokken partijen”, vertelt Jan. Ilse zat al een jaar bij het project Waterdunen toen Jan erbij kwam. “Ik wilde programmamanager worden, maar wilde wel toestemming om de problemen op mijn manier aan te pakken”, vertelt Jan. “Ook wilde ik duidelijkheid in de taakverdeling en met een vaste groep gemotiveerde collega’s werken aan het project. Daar hoorde Ilse bij.”

Samenwerken in complexe situaties

Ilse: “Het is altijd heel natuurlijk gegaan, het is nooit zo gegaan als; ‘Hier is Jan en je moet van hem leren.’ Het ging als vanzelf, als twee collega’s die elkaar ondersteunden. Jan: “Ilse zei steeds vaker; “Ik neem dat wel van je over of ik doe dat anders wel.” “Daar geniet ik van, dat mensen doorgroeien en steeds meer het voortouw nemen.” Zowel het project Waterdunen als de samenwerking tussen Jan en Ilse liep steeds beter. Ilse: “Jan zorgde ervoor dat we als team een doorstart konden maken en de overleggen met andere partijen beter verliepen.” Langzamerhand liet Jan steeds meer zaken over aan Ilse. Intern werd Ilse de voorzitter van het kernteam. Ook het voorzitterschap van de externe ambtelijke projectgroep nam zij voor haar rekening. Begin 2023 is het project Waterdunen zo goed als afgerond en is het beheer overgedragen aan de stichting Het Zeeuwse Landschap. Jan en Ilse kijken terug op een fijne tijd samen en zeker ook met het hele team. Ilse: “Tijdens een cursus ‘Samenwerken in complexe situaties’ realiseerde ik mij hoeveel ik geleerd heb van Jan. Ik herkende veel overeenkomsten tussen de cursusvoorbeelden en de woorden en het handelen van Jan.” Jan: “Ik heb het altijd dapper gevonden hoe snel Ilse de verantwoordelijkheid nam. Dat zorgde voor bewondering. Ilse had ambitie om te groeien en zij heef ook inhoudelijk haar stempel gedrukt op de inrichting van het natuur- en recreatiegebied! Zij kan daarin met tact en respect heel overtuigend handelen.”

Stoppen of toch doorgaan?

Jan en Ilse zien het samenwerken in een team net als volleyballen. Je moet daarbij samen de bal hoog houden, maar ook in positie blijven en op elkaar letten. Jan en Ilse halen als teamspelers het beste bij elkaar naar boven! Ilse: “Natuurlijk heb je ook tijdens zo’n project wel eens heftige periodes. We hebben soms wel stevige discussies gehad, maar dat maakt elkaar alleen sterker. We pakken sommige dingen anders aan. Een heel praktisch voorbeeld: Ik schrijf altijd eerst de besluiten op en dan de achtergrond bij een nota naar Gedeputeerde Staten Het dagelijks bestuur van de Provincie. en Jan doet het net andersom. Ik kijk meer naar details, Jan meer naar de grote lijnen.” Afgelopen zomer zou Jan met pensioen gaan, maar er kwam nog een interessant project voorbij waar hij een belangrijke rol in kan spelen voor een jaar. Jan: “Het leek mij een mooie uitdaging en ik vroeg aan Ilse voordat ik de opdracht aannam of zij met mij mee wilde doen.” Ilse: “Ik moest er wel even om lachen. Ik weet dat Jan aan de ene kant wel wil stoppen, maar aan de andere kant vindt hij het ook fijn zijn ervaring in te brengen.” Jan: “Het is mooi om elkaar te helpen, elkaar te laten groeien en kennis over te dragen. Het is iets wat iedere organisatie zoveel mogelijk moet doen.”